Litlu-jólin í Tübingen

Í gærkvöldi (20. desember 2005) voru litlu-jólin haldin hátíðleg. Þar sem foreldrarnir höfðu gerst svo elskulegir að senda hangikjöt og Nóakonfekt, varð að koma þessu í lóg. Því hittumst við nokkrir Erasmussar (ca. 6 stykki, plús nokkrir ,,ekta” Þjóðverjar) heima hjá Sebastiaani Belga og átum. Þetta var í fyrsta skipti sem ég eldaði jafning, en það heppnaðist furðu vel (soldið kekkjóttur samt). Hangikjötið var æði og ekki skemmdi fyrir að ég hafði fundið í verslun (Penny-Markt, varúð Íslendingar: þetta er hættuleg búð. Ég á eftir að gráta þegar ég versla aftur heima, eins og ég skríti af gleði þegar ég kom fyrst í penný. Svo skilst mér að hér ,,útá landi” sé hún alltað helmingi dýrari en t.d. í Berlín. Ég hætti mér ekki þangað.) drykk sem heitir Malz og annan sem heitir Comet appelsínulímonaði. Malzið bragðast næstum eins og vífilfelsmalt (sumsé hroðalega) og cometið er ekki nálægt Egils appelsíninu. En saman er þetta merkilega líkt Maltogappelsíni. Sumsé næstum eins og heima bara. Svo hafði ég líka fundið rauðkál og grænar baunir. Í eftirrétt var svo belgískt súkkulaðifondú (og Nóakonfekt auðvitað). Frábært. Svo var náttúrulega þýskur jólabjór að auki og ég veit ekki hvað og hvað.

Það gætti reyndar örlítilla fordóma í byrjun, þ.e. uppi voru kenningar um að hér væri mörgæsakjöt á ferðinni. Þær hugmyndir voru samt dregnar fljótt til baka með afsökunarbeiðni eftir að viðkomandi hafði smakkað. Svo fannst fólki stórfurðulegt að ég skyldi sjóða kartöflurnar með hýðinu, það er ekki venjan í útlandinu. Fólki létti samt þegar ég skrældi þær áður en þær fóru í sósuna.

Sumsé frábær íslensk litlu-jól í Tübingen.