Er þetta lokaspurning?

Þegar ég var tólf ára las ég í skólablaði stutta sögu. Hún var á þessa leið:
Stærðfræðibrjálæðingurinn steig uppí strætisvagn, og sagði við farþegana: „Ha! Nú heilda ég ykkur öll – Og svo diffra ég ykkur! Bwaahahaaa” Mikill óhugur kom á fólkið. Þá sagði Gísli stærðfræðikennari: „Beep, ef maður heildar, og diffrar síðan aftur, þá kemur sama útkoman.”
Já, þetta var nú ómerkileg saga. Samt má leggja dálítið út af henni.
Hún er í sem styztu máli um dreng sem ætlar að heilda og diffra (heildun er þýðing á e. integral, áður þýtt tegrun, diffrun heitir núna deildun, eða afleiða) þ.e. hann vill beita fallrænum aðferðum við hluti, n.t.t. fólk í strætisvagni.

Það er vel þekkt stef, að beita óhlutbundnum aðferðum á hlutbundna hluti. Til dæmis getur Heimir orðræðugreint fólk. Margir guðfræðingar hafa líka reynt að leggja saman heiminn, margfalda hann, eða deila honum upp í heilaga þrenningu. Sumir sjálfmenntaðir áhugamenn um náttúruna hafa jafnvel ætlað að reikna þróun heimsins út. En það er ógerlegt samkvæmt skammtakenningunni.
---
Ég er því stoltur af því að kynna hér enn eina aðferðina: smættun. Þetta er vissulega ekki ný aðferð, en mér hefur tekist að smíða úr henni skemmtilega aðferð við að komast að endimörkum tilverunnar.
Segjum sem svo, að maður beri upp spurningu, sem hljóðar svo: A? Svarið er B. Þá má halda áfram: B? Og svarið verður C, o.s.frv. Þetta er einfalt. Í vísindum er þetta notað, t.a.m. þegar menn spurðu sig í árdaga hvað ylli hinum undarlegu eiginleikum rafs. Og loks fundu menn svarið: rafhleðsluna. Þá spurðu menn náttúrulega hvað rafhleðsla væri, o.s.frv. Það magnaða við þessa aðferð er að allt þetta endar á einhverju loka-svari. Enn sem komið erum við á strengja-stiginu. (Þ.e. strengirnir innan í kvörkunum. Öreindir eru síðan úr kvörkum.) Ef til vill mun okkur auðnast í framtíðinni að búa til eitthvert loka-svar, þar sem allt er samanþætt; strengirnir, óvissulögmálið, Henderson-Hasselbalch og Nernst. En á meðan Evrópusambandinu er stjórnað af Ítölum gerist það ekki.
Þá komum við að smættuninni. Ef við snúum [A? B – B? C] ferlinu við, fáum við þetta: [Svar C – hvaða spurning gefur svarið C(?) – B?, hvaða svar leiðir af sér spurninguna B?(?) - B – o.s.frv.]
Samkvæmt kenningum mínum, ( sem eru svo nýjar að þær eru ekki finnanlegar á google), þá á þetta smættunarferli svara og spurninga að leiða mann að einni loka-spurningu.

Ég tel að sú spurning sé engu minna verð hinu mikla lokasvari.